حافظه در هزار روز اول زندگی

حافظه در هزار روز اول زندگی

مغز جنین و‌نوزاد هم حافظه دارد و آنچه محیط در اختیارش گذاشته را در حافظه ثبت و ضبط می کند.
منتهی حافظه هزار روز اول زندگی در مغز به صورت «حافظه ضمنی» ذخیره میشود و ضمیر ناخوداگاه را درگیر می کند. یعنی مادام العمر در سیستم عصبی، در ساختار استرس رمز گذاری میشود و به صورت حافظه حسی ثبت و ضبط میشود.

نه فقط مراقب کننده چه غذایی داد، بلکه چگونه داد؟

و با چه حسی رابطه برقرارکرد؟

را هم ثبت و ضبط می کند.

نوزاد شما چی خورده را فراموش می کند.

چی شنیده را فراموش می کند.

چی پوشیده را فراموش می کند.

چقدر براش شب تا صبح بیدار بودید را فراموش می کند.

ولی هرگز احساسی که در آنها ایجاد کردید را فراموش نمی کند.

چون ظرفیت ثبت و ضبط تجارب محیطی در جنین و‌کودک بیش از بررگسال است.

تحربیات کودک از محیط, DNA سیستم استرس و سیستم عاطفی را تغییر می دهد.

پس خورد و خوراک، چگونه غذا دادن، حضور فیزیکی و عاطفی مراقب کننده، بازی، خنده، انتظار واقع بینانه و محدودیت معقول و خود گردانی سالم مغز او را تا آخر عمر متحول می کند.

هر بهانه ای که پیدا کنم: در رسانه، در کلاس های اموزشی دوره بارداری و زایمان پدر و مادر ها در چایخانه های مرکز سلامت مادران تاکید می کنم لازم نیست کامل باشید، لازم نیست عالی باشید، لازم نیست برای اشتباه های تکرار نشده خودتان را ملامت کنید !!

فقط باشید، فقط کمی از خودتون مایه بگذارید تا در بزرگسالی رفتاری متعادل داشته باشد.

 

رفتار چهار مولفه دارد:

فکر، عمل، احساس، فیزیولوژی …

احساس و فیزیولوژی (عملکرد اندام ها و ترشح هورمون ها) چرخ های عقب ماشین هستند و فکر و عمل چرخ های جلوی ماشین.
چرخ عقب بدون چرخ جلو نمی چرخه …
پس احساس بد امروز ما، ترشح نامتعادل هورمون های ما، شاید به دلیل افکار و اعمالی است که در حافظه ثبت و ضبط کردیم.

البته دلیل ندارد که فكر كنیم نمیشود امروز در خودمان تغییر ایجاد نكنیم !!
قطعا مادر با کیفیت، پدر با کیفیت خود شناسی لازم دارد.
مراقب سرنوشت کودک باشید. آنچه در سرش نوشته شده افکار دریافتی از محیط است.
مراقب سرنوشت خودت باش که میتوانی سرنوشت را از سر بنویسی تا «شر نوشت» کودک نشود.

فیروزه روستا
ماما/ دانش پژوه دکترای سلامت

 

حافظه در هزار روز اول زندگی

مجله سلامت

پیج اینستاگرام سلامت مادران

دیدگاه‌ خود را بنویسید